شانس موفقیت انتقال جنین فریز شده بیشتر است یا انتقال جنین تازه؟

شانس موفقیت انتقال جنین منجمد و انتقال جنین تازه موضوع بحث‌های بسیاری بوده است. بعد از باروری تخمک‌ها توسط اسپرم، در حالت عادی دو راه برای انتقال جنین ها وجود دارد.اول، انتقال جنین تازه. به این صورت که بهترین جنین‌ها سه تا پنج روز بعد از اصلاح به رحم منتقل می‌شوند. این روش با تغییرات هورمونی همراه است. باقی جنین‌ها فریز می‌شوند تا در زمان لازم مورد استفاده قرار گیرند. در روش دوم، تمام جنین‌ها می‌توانند بلافاصله فریز شوند. بهترینشان در مواقع لزوم از حالت منجمد خارج و منتقل می‌شوند.با این که نرخ موفقیت تنها عامل تعیین کننده نیست، اما تاثیر زیادی روی انتخاب نحوه انتقال جنین می‌گذارد. فارغ از ترجیح شما، وضعیت اقتصادی و جسمی هم فاکتورهای مهمی برای انتخاب شیوه انتقال جنین هستند.به خاطر حساسیت موضوع تحقیقات زیادی روی این موضوع انجام شده است. هر ساله بخشی از تحقیقات مربوط به ناباروری به کیفیت و میزان موفقیت درمان‌های IVF با استفاده از جنین تازه و جنین منجمد اختصاص داده می‌شود.ابتدا باید دید تفاوت این دو روش در چیست؟

تفاوت انتقال جنین منجمد و انتقال جنین تازه

انتقال جنین منجمد و تازه هر دو با القای تخمک گذاری و نظارت بر آنها آغاز می شود. وقتی رحم آماده بود، بارورسازی تخمک آغاز می‌شود. بارورسازی تخمک پروسه‌ای است که در آن تخمک با اسپرم همسر یا اسپرم اهدایی بارور می‌شود و جنین تشکیل می شود.بعد از باروری تخمک و اسپرم، انتقال جنین تازه در عرض سه تا پنج روز انجام می‌گیرد. در انتقال جنین منجمد، کارها به روش متفاوتی پیش می‌رود. انتقال جنین منجمد بعد از لقاح تخمک و اسپرم، می‌تواند سالها بعد منتقل شود. طی انتقال جنین منجمد، پزشک جنین را از حالت انجماد درمی‌آورد و در رحم قرار می دهد تا به بارداری منجر شود.تحقیقات نشان داده‌اند کودکان حاصل از انتقال جنین منجمد وضعیت سلامتی بهتری از انتقال جنین تازه دارند. اولین تولد با این روش سال 1983 انجام شد. IVF تقریبا روش جدیدی است که مرتب در حال پیشرفت است تا بهترین نتایج را برای خانواده‌ها به ارمغان آورد.از زمان اولین تولد در سال 1983 تا کنون نوزادان بسیاری با این روش به دنیا آمده‌اند. شاید بد نباشد ببینیم این نوزادان امروز در چه وضعی به سر می‌برند؟ در مقایسه با نوزادان حاصل از انتقال تازه، کدام سالم‌ترند؟

تفاوت نوزادها

بنا به تحقیقات دانشگاه ابردین، انتقال جنین فریز شده نسبت به انتقال جنین تازه منجر به تولد نوزادان سالم‌تری شده است.

• نوزادان حاصل از انتقال جنین منجمد: خونریزی کمتر حین زایمان ریسک کمتر زایمان زودرس وزن بیشتر(به طور متوسط 253 گرم بیشتر) ریسک کمتر مرگ در زمان نوزادی ریسک کمتر تولد نوزاد کم وزن داشتند. درباره این موضوع هنوز توضیحی دقیق و علمی وجود ندارد اما برخی فرضیه ها این اتفاق را توجیه می کنند:

IVF باعث ترشح غیرمعمول هورمون ها در خانم ها می شود

این تغییرات هورمونی می تواند آمادگی رحم را برای انتقال جنین کمتر کند. هنگامی که از جنین های منجمد استفاده می شود، زمان کافی برای بازگشت به سطح طبیعی هورمون‌ها وجود دارد و این باعث می‌شود جنین‌ها با موفقیت بیشتری کاشته شوند.به علاوه جفت عملکرد خوبی ایجاد می کند که جنین را تغذیه می کند.تاثیرات فیزیکی منجمد کردن جنین ممکن است جنین ضعیف‌تر را حذف کند. در نتیجه فقط جنین‌های باکیفیت باقی می‌مانند که نرخ تولد و بارداری موفق بیشتری دارند. این دلایل و تجربیات شخصی بیشتر و بیشتر مردم را به سوی انجماد جنین سوق می‌دهند. می‌توان گفت منجمد کردن جنین پروسه‌ای کم‌خطرتر و ارزان‌تر نسبت به جنین تازه است. اما به هر حال جنین منجمد به همه توصیه نمی‌شود و بعضی بیماران باید سراغ انتقال جنین تازه بروند.

انتقال جنین تازه یا منجمد؟

بنا به تحقیقی که در ژورنال Fertility and Sterility منتشر شد و روی 83000 بیمار IVF صورت گرفته بود، روشی که برای همه یکسان جواب بدهد وجود ندارد.بهترین روش بسته به میزان تخمک بیمار فرق می‌کند. برای انتقال جنین زنده بیماران چند هفته داروی هورمونی مصرف می‌کنند که تولید تخمک را برانگیزند. پزشکان تخمک را بارور می‌کنند و یک یا چند جنین را در رحم قرار می‌دهند. بعضی کلینیک‌ها بدون در نظر گرفتن شرایط به همه مراجعان منجمد کردن جنین و ایجاد وقفه بین سیکل‌های IVF را توصیه می‌کنند. ایجاد وقفه برای زنانی که پانزده تخمک یا بیشتر بعد از تحریک هورمونی تولید کرده‌اند، می‌تواند مفید واقع شود اما این برای همه صدق نمی‌کند.

نرخ تولد در انتقال جنین منجمد و جنین تازه

نرخ تولد نوزاد برای افرادی که به خوبی به درمان پاسخ داده‌اند و جنین منجمد دریافت کرده‌اند، 52 درصد است. اندکی بالاتر از نرخ تولد جنین تازه. نرخ تولد نوزاد در کسانی که جنین تازه دریافت کرده‌اند، 48 درصد است.با این حال، در کسانی که به طور متوسط و ضعیف به درمان پاسخ دادند(تولید 14 تخمک یا کمتر)، انتقال جنین تازه منجر به بارداری و نرخ زایمان بهتر در مقایسه با کسانی که جنین های منجمد دریافت کرده بودند، شد. نرخ تولد نوزاد زنده پس از انتقال جنین تازه تا حدی به سن بیمار هم بستگی دارد. طبق گزارش انجمن فناوری باروری در سال 2016، نرخ تولد نوزاد زنده برای زنان زیر 35 سال 36.7 درصد، 35-37 سال 26.6 درصد، 40 تا 38 سال 15.6 درصد، 41 سال به بالا 9.3 درصد بوده است. گذشته از درصد موفقیت بخش دیگری از تصمیم به زمان بندی برمی‌گردد. بیمار احتمالاً یک روند سریع و شروع هر چه زودتر بارداری را ترجیح می‌دهد. انتقال جنین منجمد به زمان بیشتر و فواصل زمانی نیاز دارد و در یک جلسه انجام نمی شود. انجماد جنین همچنین می تواند منجر به یک یا دو ماه دیگر انتظار شود. در شرایطی که بیمار حتی از موفقیت درمان هم مطمئن نیست، این مدت زمان می‌تواند از نظر روانی سخت و طاقت‌فرسا باشد. اگر اولین تلاش در انتقال ناموفق باشد، 3 تا 4 ماه وقفه لازم است و پس از آن می توان بقیه مراحل را انجام داد. در حالی که در انتقال جنین تازه، انتقال باید بلافاصله انجام شود.این زمان بندی می تواند در انتخاب شما تأثیر بگذارد. یک متخصص باروری گفته است: "تحقیقات قبلی كه از رویكرد منجمد کردن جنین حمایت می كردند، چون تعداد بیماران وارد شده در مطالعات نسبتاً كم بوده است، محدود بودند. در نتیجه قابل تعمیم به همه بیماران نیست."

مشاوره‌های پزشکی می‌توانند مشکل شما را حل کنند.برای مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید. تیم پزشکی عصر طب بین الملل همواره آماده پاسخگویی به سوالات شماست.