تحریک عمیق مغزی یا DBS برای درمان پارکینسون، یک تکنیک پزشکی است که در آن الکترودها یا وسایل رسانا در مغز برای ارسال تکانه های الکتریکی غیر طبیعی قرار داده می شود. این روش شامل 4 بخش است:
- لیدهایی که به الکترودهای کاشته شده در مغز ختم می شوند.
- یک وسیله شبیه ضربان ساز که تکانه های الکتریکی را ایجاد می کند.
- لیدهای تاخیری که تکانه های الکتریکی را از وسیله ضربان ساز منتقل می کنند.
- اپراتور کامپیوتر که علائم دستگاه ضربان ساز را تنظیم می کند.
چطور می توان فهمید که تحریک عمیق مغزی یا DBS برای درمان بیماری پارکینسون روش درمانی مناسبی برای بیمار است؟
هرچند تحریک عمیق مغزی یا DBS برای درمان بیماری پارکینسون یک روش ایده آل برای تشخیص و درمان بیماری پارکینسون می باشد، اما قبل از انتخاب این روش درمانی در بیمار با علائم پارکینسون، باید یک ارزیابی کلی انجام شود. بیمار باید توسط تیمی از متخصصین تحت بررسی و معاینه قرار گیرد. این تیم شامل متخصصین روانپزشکی و مغز و اعصاب است. درصورتی که بیمار با درمان دارویی به خوبی کنترل شده باشد، تحریک عمیق مغزی یا DBS برای درمان بیماری پارکینسون روش درمانی انتخابی نخواهد بود.
افراد مناسب برای تحریک عمیق مغزی یا DBS برای درمان بیماری پارکینسون شامل افراد زیر می باشد:
- عدم کنترل مناسب علائم بیماری علیرغم مصرف دوز مناسبی از لوودوپا
- علائم بیماری موجب کاهش چشمگیر کیفیت زندگی بیمار گردد.
- علائم غیر طبیعی و ناخودآگاه حرکتی علیرغم تغییر دارو بهبود پیدا نکرده باشد.
- دوزهای بالاتر از لوودوپا بطور مکرر نیاز باشد.
- بیمار توانایی مصرف صحیح داروها را نداشته باشد.
تحریک عمیق مغزی یا DBS برای درمان بیماری پارکینسون: چگونه تحریک عمیق مغزی یا DBS برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود؟
تحریک عمقی مغز یا DBS برای درمان بیماری پارکینسون، تکانه های الکتریکی را به سمت مغز ارسال می کند که مسئول علائم ایجاد شده در بیماری پارکینسون هستند. درصورتی که فعالیت های الکتریکی غیرطبیعی مغزی تشدید شود، این تکانه های الکتریکی غیرطبیعی قابل تشخیص هستند. سه ناحیه مختلف در مغز می تواند هدف تحریک عمیق مغزی یا DBS قرار گیرند که شامل:
- هسته ساب تالامیک
- گلوبوس پالیدوس داخلی
- هسته بطنی تالاموس.
