عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات یا عمل جراحی اتصال خلفی مهره های ستون فقرات یک پروسه درمانی است که طی آن یک استخوان یا ماده ای شبیه استخوان در فضای بین مهره ای ستون فقرات جوش داده می شود تا در نهایت ستون فقرات تبدیل به یک استخوان بزرگ سفت گردد. هدف از این عمل بهبود ثبات در ستون فقرات و اصلاح نواقص آن برای رفع درد می باشد. عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات، به دلیل اینکه محل برش جراحی در پشت بدن می باشد، خلفی نامیده می شود.
عمل جراحی اتصال خلفی یا فیوژن خلفی مهره های ستون فقرات چیست؟
عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات یا عمل جراحی اتصال خلفی مهره های ستون فقرات، نوعی عمل جراحی برای تثبیت پایداری ستون فقرات می باشد. در طی این عمل، دو یا چند مهره بطور همیشگی به هم جوش داده می شوند و درنتیجه هیچ فاصله ای بین آن ها باقی نمی ماند. در نتیجه از بافت استخوانی برای پر کردن فضای بین مهره ای استفاده می شود. عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات یا عمل جراحی اتصال خلفی مهره های ستون فقرات، برای بهبود فشار بر روی اعصاب نخاعی تحریک شده انجام می شود و پس از عمل می توان مطمئن شد که این علائم دیگر برنمی گردد. فشار بر روی اعصاب نخاعی می تواند موجب علائمی نظیر کمردرد، پا درد، ضعف عضلانی، بی حسی و نیز اختلال در تعادل گردد.
موارد ضروری برای انجام عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات
- دفورمیتی یا نقص ستون فقرات
- اصلاح نقایص ستون فقرات نظیر اسکولیوز یا انحراف در ستون فقرات
- ضعف یا ناپایداری ستون فقرات
- آرتریت یا التهاب مفصلی شدید می تواند موجب حرکات زیاد و یا غیرطبیعی مهره های ستون فقرات گردد. در این موارد، عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات یا عمل جراحی اتصال خلفی مهره های ستون فقرات برای تثبیت پایداری ستون فقرات کاربرد دارد.
- دیسک بین مهره ای بیرون زده: با عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات یا عمل جراحی اتصال خلفی مهره های ستون فقرات، می توان دیسک بیرون زده را عمل کرد و پایداری ستون فقرات را برقرار کرد.
عوارض عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات
- آسیب نخاع یا اعصاب نخاعی
- فیوژن مهره ای یا اتصال مهره های ستون فقرات ناموفق
- پاره شدن دورا یا سخت شامه اطراف ستون فقرات
- عفونت
- عوارض دیگر نظیر لخته خون یا عفونت ریه
تفاوت عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات و عمل جراحی فیوژن قدامی ستون فقرات
در روش قدامی محل برش جراحی در بخش قدامی بدن قرار دارد و از ناحیه شکم یا گردن انجام می شود.
- این عمل شامل روش های زیر می شود:
- -اتصال قدامی تنه مهره های کمری
- روش اتصال قدامی – جانبی مهره ای
- روش اتصالی رتروپریتوئن یا از پشت پریتوئن
- روش مستقیم اتصال جانبی مهره ای
- روش وسیع اتصال جانبی مهره ای
عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات یا عمل جراحی اتصال خلفی مهره های ستون فقرات در وضعیتی انجام می گیرد که شما بر روی صورت دراز کشیده اید. برش در ناحیه پشت بدن انجام می شود. این روش معمولا وقتی همزمان اتصال مهره ای در یک یا دو سطح از ستون فقرات به همراه رفع فشار روی اعصاب نخاعی باشد استفاده می گردد.
این عمل شامل روش های زیر می باشد:
- اتصال خلفی تنه مهره ای
- اتصال خلفی تنه مهره های کمری
- تکنیک خلفی – جانبی
- اتصال محوری مهره های کمری
- تکنیک اتصال عرضی مهره ای
نحوه عمل جراحی اتصال خلفی مهره های ستون فقرات:
این عمل با بی هوشی عمومی انجام می شود. جراح یک برش در ناحیه شکم یا گردن ایجاد می کند تا بتواند از قدام به ستون فقرات دسترسی پیدا کند.
همانطور که قبلا اشاره شد، جراح از بافت استخوانی اضافی برای پوشاندن فضای بین مهره ای استفاده می کند. آماده کردن گرافت یا پیوند استخوانی اهمیت فراوانی دارد. این بافت استخوانی ممکن است از بخشی از بدن بیمار برداشته شود و یا از بانک استخوان تامین گردد.
در نهایت بافت پیوندی استخوان را جوش می دهد. حال استخوان جوش می خورد و مهره هایی که جدا از هم بودند، به هم متصل شده اند و یک توده استخوانی پیوسته و محکم را ایجاد کرده اند.
ممکن است شما نیاز به اتصال بین مهره ای در چند سطح داشته باشید، به این معنی که بیش از دو مهره ستون فقرات به هم متصل گردد.
در این مقاله به بررسی اجمالی عمل جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات یا عمل جراحی اتصال خلفی مهره های ستون فقرات پرداختیم. روش های مختلف فراوانی برای اتصال مهره های ستون فقرات وجود دارد که شامل ALIF، TLIF، PLIF، OLIF، XLIF و غیره می باشد.
همه روش های اتصال مهره های ستون فقرات یک نکته مشترک دارند که در آن استخوان های مختلف ستون فقرات به هم متصل می شوند و یک استخوان واحد بزرگ ایجاد می شود.
