جدول زمانبندی IVF
باید بدانید که زمانبندی لازم برای باردار شدن از طریق IVF برای هر فرد متفاوت از دیگری است، زیرا هیچ دو نفری پیدا نخواهید کرد که شرایط مشابهی داشته باشند. با وجود چنین تفاوتهایی، میتوان گفت که برای باردار شدن از این طریق، حدودا 4 ماه زمان نیاز دارید. شما باید قبل از آغاز مراحل اصلی IVF، بدن و روح خودتان را برای این روش درمانی آماده کنید، در نتیجه، زمان نهایی جواب دادن IVF طولانیتر خواهد شد.
مراقبت های پیش از بارداری
قبل از آغاز روند IVF، زوج نابارور بااید مراقبتهای پیش از بارداری را شروع کنند تا شانس موفقیت بارداری خود را بالا ببرند. این مراقبتها که قبل از بارداری طبیعی نیز توصیه میشوند، نوعی مراقبت شخصی سازی شده برای زوجهایی است که قصد بارداری در آینده را دارند نقش اصلی این مراقبت خاص تشخیص و تغییر در ریسک فاکتورهای پزشکی، رفتاری و اجتماعی با انجام یکسری از کارها و مداخلات است.
با برداشتن چند قدم ساده قبل از بارداری، شانس باردار شدن سالم و کم ریسک افزایش خواهد یافت. اگر چند ماه قبل از شروع پروسه IVF تغییرات کوچکی در سبک زندگی و عادات تغذیهای خودتان بدهید، میتوانید به موفقیت IVF بیشتر امیدوار باشید.
بهترین زمان برای شروع این عادات و مراقبتها، سه ماه قبل از شروع مراحل درمانی IVF است. در این دوران باید ویتامینهای قبل از باردار شدن و داروهای تجویز شده را بخورید، بیشتر آب بنوشید و بدنتان را هیدراته نگه دارد، رژیمی سالم و متعادل داشته باشید، از الکل و سیگار اجتناب کنید و ورزش روزانه و سبک را در برنامه خود بگذارید تا بدنتان برای درمان پیش رو آماده باشد.
انجام یوگا و مراقبه و یا انجام عبادات و فرائض دینی نیز میتواند به تقویت روحی زوجها کمک کند. علاوه بر این، دریافت حمایت روحی از دوستان و خانواده نیز به شما کمک خواهد کرد تا محکمتر در این مسیر گام بردارید.
برخی از تستها و آزمایشها نیز باید قبل از اقدام به بارداری از طریق IVF، انجام شوند تا سلامت کلی بدن و قدرت باروری و مشکلات و اختلالات شما مشخص شوند. در واقع، پزشک تستهای زیر را برای زوجهای متقاضی IVF درخواست خواهد کرد:
- آزمایش خون: برای ارزیابی سطح هورمون محرک فولیکول، یا ناهماهنگی میان گروه خوبی والدین.
- سونوگرافی (برای بررسی رحم، لوله فالوپ و تخمدانها)
- غربالگری بیماریهای عفونی نظیر HIV، هپاتیت و سفلیس
- بررسی مایع منی و سایر تستهای مرتبط با باروری آقایان
- بررسی لایه داخلی رحم
- انجام عمل آزمایشی انتقال جنین
تمامی مراقبتها و تستهای که در بالا اشاره شد، حدود سه ماه طول میکشند. سپس، در صورت صلاحدید پزشک، شما وارد مراحل اصلی IVF خواهید شد که نهایتا 6 هفته به طول خواهد انجامید.
اگر از
عوارض IVF بیم دارید، این مقاله مخصوص شماست!
در طول IVF
بعد از به سرانجام رسیدن تستهای تشخیصی، مراحل IVF شروع خواهند شد:
قدم اول: داروهای خوراکی
شاید برایتان عجیب باشد که قبل از شروع IVF که روشی برای درمان ناباروری است، باید قرصهای ضدبارداری مصرف کنید. اما دلیلی پشت این کار عجیب وجود دارد. خانمهای متقاضی IVF باید در اولین روز شروع دوران قاعدگی خود (حدود 10 تا 14 روز قبل از شروع اولین تزریق)، شروع به خوردن قرص ضدبارداری تجویز شده کنند.
با خوردن این قرصها، تعداد تخمکهایی که برای مرحله تخمککشی نیاز هستند، افزایش پیدا خواهند کرد. بعلاوه، این قرصها از سلامت تخمدانها در طول مراحل دیگر IVF حمایت خواهند کرد.
قدم دوم: تحریک تخمدان ها
داروهای تزریقی مرحله بعدی این روش درمانی هستند که برای 9 تا 11 روز ادامه خواهند داشت. در واقع، در روز بیست و یکم دوره پریودی، خانمها شروع به تزریق لوپرون میکنند تا تخمدانها را تحریک کنند. در این مرحله، تخمدانها تعداد زیادی فولیکول بالغ تولید میکنند.
شما باید مرتب به پزشک خود سر بزنید تا از طریق سونو واژینال و آزمایش خون، از رشد صحیح تخمکها و سایز آنها مطمئن شوید. زمانیکه پزشک تشخیص داد که فولیکولها به اندازه لازم رشد کردهاند، نوبت عمل پانکچر میرسد.
آیا
اهدای تخمک عواقبی در پی دارد؟ در بلاگ طب مد بیشتر با این موضوع آشنا شوید.
قدم سوم: تخمک کشی
آخرین دوز تزریقی، 36 ساعت قبل از مرحله پانکچر تزریق میشود تا تخمدانها تشویق به آزادسازی تخمکها شوند. زمانبندی صحیح این مرحله بسیار حیاتی است و تاثیر شگرفی بر موفقیت نهایی IVF خواهد داشت.
برای جمع آوری تخمکهای بالغ (قبل از اینکه تخمدان را ترک کرده و به لوله فالوپ بروند)، متخصص باروری یک جلسه عمل پانکچر برای شما فیکس خواهد کرد. البته باید نمونه مایع منی نیز در صبح عمل تخمک کشی در کلینیک حاضر باشد. توجه داشته باشید که از آنجا که اهدای اسپرم در ایران غیرقانونی است، خانمها فقط میتوانند از اسپرم شوهر خود برای بارداری استفاده کنند.
در حین تخمک کشی، شما تحت بیهوشی بسیار سبک قرار میگیرید و پزشک با استفاده از یک سوزن باریک و از طریق واژن، اقدام به جمع آوری تخمکهای بالغ خواهد کرد. سپس، تخمکهای جمع آوری شده را به آزمایشگاه میفرستد تا توسط متخصصین دسته بندی و آزمایش شوند. در نهایت، تخمکهای سالم انتخابی به ظرف کشت انتقال داده شده و در انکیباتور گذاشته میشوند.
قدم چهارم: بارور کردن تخمک
در بارداری طبیعی، زمانیکه اسپرم در لوله فالوپ به تخمک میرسد، آن را بارور میکند. اما در مورد زوجهای نابارور چنین اتفاقی (ملافات تخمک و اسپرم) در محیط آزمایشگاهی رخ میدهد. در واقع، متخصصین آزمایشگاه تلاش میکنند تا هر تخمک را با یک اسپرم بارور سازند.
بعد از پایان این مرحله، باید 2 تا 6 روز منتظر بمانید تا وارد مرحله انتقال جنین شوید. در واقع، اگرچه جنین در روز دوم هم آماده انتقال خواهد بود اما به تشخیص پزشک، ممکن است نیاز به آزمایش و تست جنین باشد تا بهترین جنین ممکن وارد مرحله انتقال به رحم شود.
در مورد
اهدای تخمک در ایران چه میدانید؟ خواندن این مقاله را از دست ندهید.
قدم پنجم: انتقال جنین
اگر مرحله تخمک کشی را "روز صفر" در نظر بگیریم، مرحله انتقال جنین در روز پنجم یا ششم اتفاق خواهد افتاد. عمل انتقال سریع و بدون درد است و نهایتا نیم ساعت طول خواهد کشید. در طول این عمل، پزشک با استفاده از یک لوله بلند و باریک و از طریق سونوگرافی، جنینهای انتخابی را درون رحم قرار میدهد.
نظرات و سوالات