انجام دادن کدام پروتکل IVF بهترین انتخاب است؟

به منظور انجام مراحلIVF ای، چندین پروتکل وجود دارند که هر یک از آنها می تواند با استفاده از برخی داروها تخمدان ها را تحریک کرده و آنها را برای لقاح آزمایشگاهی (IVF) آماده کند. این فرایند به منظور دستیابی به تعداد مطلوب تخمک ها برای باروری و ایجاد جنین های سالم انجام می شود، تا دست کم یک بارداری اتفاق بیفتد.

پروتکل های IVF انواع مختلفی دارند و هر یک از آنها می تواند برای گروه خاصی از بیماران مناسب باشد. برای انتخاب بهترین پروتکلIVF ، باید با پزشک باروری خود مشورت کنید تا سوابق پزشکی تان (سن زن ، عکس العمل به دارو و نتیجه اقدامات قبلی) را بررسی کرده و درمورد اینکه کدام پروتکل برای شما مناسب است تصمیم گیری کند.

هدف از تحریک خوب تخمدان در روشIVF  چیست؟

 

هدف از تحریک تخمدان ها به دست آوردن حدود 8 تا 15 تخمک در روش بازیابی تخمک است تا اطمینان حاصل شود که روند IVF نتیجه بخش است. پزشکان باروری باید مراقب باشند تا تخمدان ها را بیش از حد تحریک نکنند زیرا منجر به سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) شده که می تواند باعث ناراحتی و بیماری برای مراجعه کننده شود.

در سال های اخیر، از محرک های لوپرون برای حفظ موفقیت بالا و در عین حال کاهش قابل توجه خطرات تحریک بیش از حد تخمدان استفاده می شود. از طرف دیگر، تحریک نباید در حدی کم باشد که تخمک های اخذ شده ناکافی باشند. البته احتمال موفقیت روش IVF با استفاده از تعداد بسیار کمی از تخمک ها وجود دارد، اما با برداشت بیشتری از تخمک ها میزان موفقیت به طور قابل توجهی بالاتر می رود

چه تعداد فولیکول برای باردار شدن با روش IVF  لازم است؟

 

به دست آوردن فولیکول کافی برای لقاح معمولاً دشوار نیست، با این وجود بعضی اوقات تخمدان ها به خوبی به داروهای تحریک کننده پاسخ نمی دهند. این مسئله می تواند به عواملی همچون سن زن، نحوه عکس العمل تخمدان ها به دارو و تمایل زوج برای ادامه روند اخذ تخمک مربوط باشد. هرچه تخمک کمتری داشته باشیم، احتمال موفقیت IVF کمتری مشاهده می شود.

توانایی تخمدان ها را درمقابل تحریک می توان با آزمایش سونوگرافی بطور نسبتاً خوبی پیش بینی کرد. تعداد فولیکول های مورد نیاز به عواملی مانند اندازه آنها، سن خانم، سطح FSH و غیره بستگی دارد. یک پزشک ممکن است اخذ تخمک را فقط با یک فولیکول انجام دهد در حالی که پزشک دیگر ممکن است درخواست حداقل 3-4 فولیکول بالغ بکند. با این حال به منظور اینکه روش IVF به خوبی کار کند، حداقل تعداد مورد نیاز می تواند به طور متوسط 3 تا 5 فولیکول باشد.

پروتکل های IVF

 

پروتکل آنتاگونیست یا پروتکل کوتاه مدتAntagonist Protocol))

  این مورد پروتکل رایج برای استفاده در روشIVF  است. برای بیشتر بیماران موثر است و حاوی کمترین میزان تزریق است. در این پروتکل به شما اطلاع داده می شود که قبل از شروع چرخه IVF از قرص های ضد بارداری استفاده کنید. به مدت 10 روز، هورمون تحریک کننده فولیکول (FSH) مصرف خواهید کرد و تزریق هورمون لوتئین ساز(LH)  خواهید داشت. در حدود روز پنجم، از آنتاگونیست آزاد کننده هورمون گنادوتروپین (GNRH) به منظور جلوگیری از تخمک گذاری زودرس استفاده می شود. پزشک شما ممکن است از داروهای "لوپرون ماشه" یا "ماشه دوگانه" برای تحریک بلوغ تخمک ها قبل از شروع روند اخذ تخمک استفاده کند. به این ترتیب خطر سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

پروتکل لوپرون بلند مدت (Long Lupron Protocol)

  این پروتکل بیشتر در بیماران جوان یا کسانی که در پروتکل های قبلی خود جنینی با کیفیت پایین داشتنه اند استفاده می شود. قبل از شروع چرخه IVF برای شما قرص های جلوگیری از بارداری تجویز می شود. در هفته سوم پزشک یک داروی تزریقی به نام Lupron تجویز می کند. با انجام تزریقات لوپرون ، غده هیپوفیز ترشح هورمون های FSH و LH را به طور موقت متوقف می کند. این تزریقات می توانند چرخه را کنترل کرده و از تخمک گذاری زودرس فولیکول ها جلوگیری کنند.  

پروتکل شعله ور شدن لوپرون (Lupron Flare Protocol) با دوز پایین

  دوز پایین لوپرون برای بیمارانی تجویز می شود که به دلیل سن باروری بالا یا ذخیره تخمدان پایین، پاسخ ضعیفی به پروتکل های قبلی خود داشتند. از پروتکل شعله ور شدن استفاده می شود تا تخمدان ها به سرعت به تحریک واکنش نشان داده و تخمک های بالغ کافی تولید کنند تا در روند IVF استفاده شوند. دوز پایین تر Lupron به جای سرکوب هورمون FSH، تولید طبیعی آن را در بدن تحریک می کند. مصرف دوز اندک لوپرون در مرحله تحریک تا زمان تزریق ماده گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG) ادامه دارد. این پروتکل معمولاً با افزایش سرعت پاسخ تخمدان ها، روند IVF را موفقیت آمیز می کند.

پروتکل آغازگر استروژن

 

زنانی که به پروتکل های کوتاه مدت پاسخ ضعیفی می دهند و ذخیره تخمدان کمی دارند، ممکن است با استفاده از این پروتکل پاسخ دهی تخمدان خود را افزایش دهند. پروتئین آغازگر استروژن فولیکول های بیشتری را برای فرایند اخذ هماهنگ می کند. برای این منظور پزشک باروری شما ممکن است به شما پیشنهاد دهد که قبل از شروع چرخه IVF تحت داروی استروژن و احتمالاً چند روز آنتاگونیست GNRH قرار بگیرید.

پروتکل Mini-IVF یا  Micro-IVF

 

برخی از متخصصان بر این باورند که به جای استفاده از درمان های سنتی، تحریک حداقلی تخمدان ممکن است مزایایی را با خود به همراه داشته باشد. پزشک مربوطه ممکن است قرص های باروری یا داروهایی را با دوز بسیار کم برای هر بار بازیابی تنها یک یا دو تخمک تجویز کند. عیب استفاده از این پروتکل این است که فقط چند تخمک سالم تولید می کند و برای دستیابی به هدف باردار شدن نیاز به انجام فرایندهای اخذ تخمک بیشتری دارد.

بهترین پروتکل IVF چیست؟

 

می توان گفت که بهترین پروتکل IVF نه پروتکل حداکثری و نه پروتکل حداقل است. به جای آنها، باید آن را براساس سن بیمار، سابقه پزشکی، تعداد فولیکول پایه، سطح هورمون ضد مولری (AMH) و اهداف ساخت خانواده متناسب کرد. قبل از شروع چرخه IVF، شما باید با پزشک خود در زمینه باروری مشورت کنید تا بفهمید کدام پروتکل با شرایط شما مناسب تر است. ما در شرکتTebMedTourism ، با معرفی شما به تیم حرفه ای مان، راه درمان باروری را برایتان هموار می کنیم. برای دریافت اطلاعات بیشتر، هم اکنون با ما تماس گرفته و با کارشناسان ما به طور رایگان مشورت کنید.